با این که داروین خیلی وقت است که نظریه‌ی انتخاب طبیعی خود را مطرح کرده، اما تا همین اواخر در مورد رفتارها و روان آدمی از تبیین‌های تکاملی آن چنان استفاده‌ای نشده است. درست است که تقریبا تمام روان‌شناسان از ویلهلم ونت گرفته تا دانشمندان معاصر روان‌شناسی، تحت تاثیر داروین هستند و گه گاهی اشاراتی مستقیم و غیرمستقیم، به نظریات داروین می‌کنند، اما هیچ کدام مانند روان‌شناسان تکاملی تمام ذهن و رفتار، و روان آدمی را ناشی از تکامل ندانسته‌اند. روان‌شناسی تکاملی معتقد است که همانند چتری بر روی تمام حیطه‌ی روان‌شناسی سایه می‌اندازد و یگانه پارادایم روان‌شناسی در آینده خواهد شد.
